De afgelegde weg heelt de wonden

En trekt ze verder open

Gedachten aan hoe we hier zouden zijn

Alles is nieuw, stuntelig wijs ik de weg

Maar jij weet beter

Je kent hier alles al.

De doorgebrachte tijd is goddelijk

Is de kracht die mij de helling opstuwt

Maar eenmaal boven is alles anders

Wat is er nog werkelijkheid?

Ik wou dat we leefden in onze dromen

’s Morgens gaan we dan slapen

De ontbijttafel is al opgedekt, zeg je

Maar je weet dat ik zo’n honger heb

Dat de geur van versgelegde lakens

Me niet eens afleidt.

Op de top denk ik in vreugde

Maar de afdaling gaat zo snel

Ze zegt: iemand was je voor

Jouw vlag wordt niet gehesen

De al perfect gestemde snaar

Wordt plots aangeslagen

Door andermans dissonante toon

Het water in je ogen

Veroorzaakt door de gure wind

Je bereikt thuis

Droog je tranen, meisje

We hebben slecht nieuws.