Als aanhangwagen
door de stad
anderen via flauwe
wegen in de driver's seat beland
de eenzaamheid
weegt, daar alleen in een massa
niet enkel mensen
groeien
ook hun
beperkingen dijen uit
als ziel van het
wezen
de schaarste van
de kunde
opgevangen
normaliter door de aanpassing
het noodzakelijke
leren leven
hier leg ik mij
niet bij neer
ik word gelukkig
van wat ik wil
door zijn eigen
schaarste uit de markt geprijsd
gelukkig
opgevangen door zijn schaarse links
maar vandaag niet
het was tweemaal
te vroeg
vort, vooruit,
trek je eigen kar hier nu maar uit
en met de laatste
moed der wanhoop
zocht ik naar een
toevluchtsoord
helaas, het was nu
eenmaal te laat
een bloedmooie
nacht, een bloedmooie melodie
een tirade tegen
zichzelf, tegen eigen schap
alsof schrijven in
andermans naam als niet genoeg is
de redding is
nabij, maar de nood was niet het hoogst
twee meisjes
extreem-links
ik lees hun plots berichtje
ik luister, ogen
dicht
ik droom weer van hun
hoop
Geen opmerkingen:
Een reactie posten