woensdag 22 mei 2013

Paradox van een zelfgekozen treurnis


Een welgemeende overmacht
een onterechte vraag van misbruik
slechts door paranoïde
vertrouwt men perceptie
vanuit een andere wereld

vanuit een trein leef je alles
al wat goed en slecht is
al die drama
een enkele banale rit ten spijt

door en door gevulde reizen
in een ruit van volks gewroet
maar wij weten beter

komt en vergaart u
in een symmetrie nooit vertoond
elke band berust op toeval
onze waanzin tegen al dat gezwets

maar neen, voor ons is er geen plaats
de schrijver overdrijft
maar enkel vanuit goed geluk, wie weet

zelfs nu de dagen niet meer zijn geteld
een diepgezeten zaterdag
hypotheses legio paraat

een zelfopoffering opwerpend
waar enkel zij me toe kan brengen

jezelf verwonden
om het anderen te besparen
om jezelf te kunnen helen

Geen opmerkingen:

Een reactie posten