Tijdloze 250 (2012)

Joepie, december! Dat betekent eindejaarslijstjes. Of in mijn geval: een muzieklijst van favoriete nummers waar

veel te veel tijd in gestoken is en die over een maand er al weer helemaal anders kan uitzien. Ach ja, het lot van 

iemand die van muziek en lijstjes houdt...

De lijst: 

1. (01) Sigur Rós - Untitled 1 (Vaka)

2. (04) Sigur Rós - Untitled 8 (Popplagid)

3. (10) 65daysofstatic - Fix The Sky a Little

4. (--) This Will Destroy You - Burial On The Presidio Banks

5. (--) Jeniferever - Green Meadow Island

6. (07) Sigur Rós - Saeglopur

7. (35) Silver Mt Zion - This Gentle Hearts Like Shot Bird's Fallen

8. (--) This Will Destroy You - A Three-Legged Workhorse

9. (02) Radiohead - Videotape

10. (25) Silver Mt Zion - Sisters! Brothers! Small Boats Of Fire Are Falling From The Sky!

11. (14) Godspeed You Black Emperor - Sleep

12. (22) Something Corporate - Konstantine

13. (06) Editors - When Anger Shows

14. (08) Silver Mt Zion - 13 Angels Standing Guard 'Round The Side Of Your Bed

15. (--) Sigur Rós - Svo Hljótt

16. (03) Arcade Fire - Rebellion (Lies)

17. (19) 65daysofstatic - Radio Protector

18. (59) Radiohead - 15 Step

19. (--) Jeniferever - Ring Out The Grief

20. (24) The National - England

21. (--) The Antlers - Wake

22. (42) Sigur Rós - Hjartao Hamast (Bamm Bamm Bamm)

23. (--) Jeniferever - Opposites Attract

24. (--) The National - About Today

25. (83) The National - Afraid Of Everyone

26. (12) Radiohead - Paranoid Android

27. (21) Interpol - Lights

28. (--) Jeniferever - Lives Apart

29. (16) Sigur Rós - Gong

30. (86) Motek - Another Seamans Song

31. (152) Motek - I'm Your Son

32. (15) Foo Fighters - Let It Die

33. (43) Explosions In The Sky - The Only Moment We Were Alone

34. (92) Radiohead - Jigsaw Falling Into Place

35. (61) The National - Conversation 16

36. (88) Sigur Rós - Staralfur

37. (38) 65daysofstatic - The Fall of Math

38. (57) Mumford & Sons - I Gave You All

39. (47) Interpol - The Undoing

40. (13) Sigur Rós - Viorar Vel Til Loftarasa

41. (26) Editors - The Big Exit

42. (05) Editors - No Sound But The Wind

43. (23) Arcade Fire - No Cars Go

44. (--) Jeniferever - Silesia

45. (17) The National - Slow Show

46. (11) Radiohead - Street Spirit (Fade Out)

47. (--) The Antlers - Sylvia

48. (--) Sigur Rós - Mílanó

49. (18) Arcade Fire - Suburban War

50. (31) Editors - Camera

51. (--) Jeniferever - Winter Nights

52. (55) Muse - Citizen Erased

53. (39) Sigur Rós - Ara Batur

54. (--) This Will Destroy You - Threads

55. (--) Jeniferever - Waifs & Strays

56. (99) Sigur Rós - Untitled 7 (Daudalagid)

57. (54) Air Traffic - Shooting Star

58. (29) Yndi Halda - We Flood Empty Lakes

59. (100) Silver Mt Zion - Stumble Then Rise On Some Awkward Morning

60. (--) Ólafur Arnalds - Allt Vard Hljótt

61. (118) Biffy Clyro - The Weapons Are Concealed

62. (--) Jeniferever - Deception Pass

63. (136) The National - Vanderlyle Crybaby Geeks

64. (156) Biffy Clyro - Convex, Concave

65. (--) The Antlers - Two

66. (09) Jeff Buckley - Grace

67. (124) Jeniferever - From Across The Sea

68. (91) Editors - Smokers Outside The Hospital Doors

69. (110) The Cure - One Hundred Years

70. (163) Silver Mt Zion - Tho You Are Gone I Still Often Walk w/You

71. (65) Godspeed You Black Emperor - Antennas To Heaven

72. (32) Coldplay - The Scientist

73. (73) Biffy Clyro - Wave Upon Wave Upon Wave

74. (20) Yndi Halda - A Song For Starlit Beaches

75. (186) White Lies - Strangers

76. (48) Editors - Push Your Head Towards The Air

77. (--) The National - Exile Vilify

78. (140) Editors - Fingers In The Factories

79. (30) Jónsi - Kolnidur

80. (34) Sigur Rós - Agaetis Byrjun

81. (80) Silversun Pickups - Kissing Families

82. (75) Silversun Pickups - Growing Old Is Getting Old

83. (45) Silversun Pickups - The Royal We

84. (--) Dry The River - Lion's Den

85. (27) Athlete - Wires

86. (--) Nils Frahm - Nue

87. (--) Silver Mt Zion - Movie (Never Made)

88. (96) Muse - Map Of The Problematique

89. (--) Jeniferever - St. Gallen

90. (--) Ólafur Arnalds - Gleypa Okkur

91. (37) The National - Mistaken For Strangers

92. (28) Editors - Bricks And Mortar

93. (--) Jeniferever - Nangijala

94. (--) The Antlers - Kettering

95. (44) Silver Mt Zion - Could've Moved Mountains

96. (78) Coldplay - Spies

97. (60) Interpol - Leif Erikson

98. (36) Editors - Walk The Fleet Road

99. (108) Coldplay - Violet Hill

100. (--) Dry The River - No Rest

101. (71) Jónsi - Grow Till Tall

102. (120) Sigur Rós - Illgresi

103. (--) Jeniferever - Cathedral Peak

104. (123) Silversun Pickups - Little Lover's So Polite

105. (95) Radiohead - Exit Music (For A Film)

106. (41) Editors - The Weight Of The World

107. (--) The National - City Middle

108. (149) Yndi Halda - Illuminate My Heart, My Darling

109. (128) Explosions In The Sky - Magic Hours

110. (--) Jeniferever - Concrete And Glass

111. (56) Arcade Fire - Sprawl II (Mountains Beyond Mountains)

112. (--) Sigur Rós - Salka

113. (--) This Will Destroy You - The Mighty Rio Grande

114. (--) Ólafur Arnalds - Film Credits

115. (191) Explosions In The Sky - Let Me Back In

116. (103) Radiohead - Reckoner

117. (66) Radiohead - Idioteque

118. (72) 65daysofstatic - Hole

119. (--) Mono - Everlasting Light

120. (--) Motek - Epoxy

121. (104) Silversun Pickups - Ne Plus Ultra

122. (--) Jeniferever - Hearths

123. (97) Bloc Party - Signs

124. (70) Muse - MK Ultra

125. (151) Coldplay - What If

126. (51) Muse - Sing For Absolution

127. (--) Jeniferever - A Ghost in the Corner of Your Eye

128. (93) Aereogramme - Barriers

129. (64) Muse - Exogenesis

130. (94) The Airborne Toxic Event - Sometime Around Midnight

131. (40) Jeff Buckley - Hallelujah

132. (--) Silver Mt Zion - Broken Chords Can Sing A Little

133. (139) Editors - In This Light And On This Evening

134. (185) Radiohead - All I Need

135. (--) The Cinematic Orchestra - To Build A Home

136. (76) Muse - New Born

137. (--) Jeniferever - The Hourglass

138. (--) Jeff Buckley - Everybody Here Wants You

139. (--) Josh T. Pearson - Sorry With A Song

140. (33) This Will Destroy You - Quiet

141. (98) The National - Squalor Victoria

142. (--) Jeniferever - A Drink To Remember

143. (--) Set Fire To Flames - When Sorrow Shoots Her Darts

144. (63) The National - Fake Empire

145. (129) Jónsi - Tornado

146. (--) Nils Frahm - Over There, It's Raining

147. (52) ...And You Will Know Us By The Trail Of Dead - Will You Smile Again For Me

148. (--) Arcade Fire - Neighborhood #1 (Tunnels)

149. (--) The Boxer Rebellion - No Harm

150. (--) Explosions In The Sky - Have You Passed Through This Night?

151. (116) Arcade Fire - Crown Of Love

152. (--) Jeniferever - For The World Is Hollow And I Have Touched The Sky

153. (--) Bon Iver - Perth

154. (171) Arcade Fire - Cold Wind

155. (--) Elbow - The Birds

156. (68) Sigur Rós - Untitled 4 (Njosnavelin)

157. (--) Glasvegas - Lots Sometimes

158. (50) Silversun Pickups - Lazy Eye

159. (119) Air Traffic - No More Running Away

160. (46) Pearl Jam - Black

161. (109) Silver Mt Zion - Blown-out Joy From Heaven's Mercied Hole

162. (--) Exitmusic - Passage

163. (--) The Antlers - Shiva

164. (145) Arcade Fire - Sprawl I (Flatland)

165. (132) The National - Apartment Story

166. (117) Red Sparowes - Buildings Began To Stretch Wide Across The Sky, And The Air Filled With A Reddish Glow

167. (82) Editors - You Don't Know Love

168. (--) Jeniferever - Spring Tides

169. (--) Ben Howard - Black Flies

170. (85) Snow Patrol - Run

171. (196) White Lies - Come Down

172. (49) Radiohead - Pyramid Song

173. (--) This Will Destroy You - They Move On Tracks Of Never-Ending Light

174. (121) Foo Fighters - Have It All

175. (101) Explosions In The Sky - A Song For Our Fathers

176. (--) Explosions In The Sky - Last Known Surroundings

177. (74) Editors - Escape The Nest

178. (--) Jeff Buckley - Vancouver

179. (150) Biffy Clyro - Machines

180. (154) Muse - Butterflies and Hurricanes

181. (161) Radiohead - House Of Cards

182. (131) Arcade Fire - Ready To Start

183. (143) Godspeed You Black Emperor - Static

184. (--) Noah And The Whale - Give A Little Love

185. (--) Bon Iver - re:stacks

186. (134) Joy Division - Novelty

187. (89) Jeff Buckley - Dream Brother

188. (--) The Antlers - Putting The Dog To Sleep

189. (200) Interpol - All Of The Ways

190. (182) Mogwai - Rano Pano

191. (--) Peter Broderick - Asleep

192. (--) Nils Frahm - Ambre

193. (90) The Mars Volta - Tetragrammaton

194. (--) Smith & Burrows - Wonderful Life

195. (135) Arcade Fire - Neighbourhood #3 (Power Out)

196. (--) Jeniferever - The Sound Of Beating Wings

197. (125) Radiohead - Like Spinning Plates

198. (--) Biffy Clyro - Now The Action Is On Fire

199. (69) Editors - Eat Raw Meat = Blood Drool

200. (159) Johnny Berlin - Find What You Love And Let It Kill You

201. (--) The Antlers - Bear

202. (167) Muse - Falling Away With You

203. (138) Glasvegas - Flowers & Football Tops

204. (58) Editors - The Racing Rats

205. (130) The National - Little Faith

206. (--) The National - All Dolled-Up in Straps

207. (144) Radiohead - Karme Police

208. (115) Muse - Resistance

209. (106) Muse - Invincible

210. (--) Jeniferever - Swimming Eyes

211. (183) Mumford & Sons - Thistle & Weeds

212. (81) Arcade Fire - Wake Up

213. (113) Keane - Bedshaped

214. (67) Bloc Party - Song For Clay (Disappear Here)

215. (174) Explosions In The Sky - Snow And Lights

216. (--) Sigur Rós - Sé Lest

217. (--) Bon Iver - The Wolves (Act I and II)

218. (189) Sigur Rós - Fljotavik

219. (--) Silver Mt Zion - Sit In The Middle Of Three Galloping Dogs

220. (160) Biffy Clyro - Toys Toys Toys Choke, Toys Toys Toys

221. (--) Marble Sounds - The Time To Sleep

222. (--) The Boxer Rebellion - Caught By The Light

223. (148) Arcade Fire - Intervention

224. (--) Jeniferever - A Good Home

225. (--) Sigur Rós - Untitled 3 (Samskeyti)

226. (--) Mumford & Sons - White Blank Page

227. (--)Motek - 9 2 5 Jam

228. (--) Smith & Burrows - When The Thames Froze

229. (175) Jónsi - Hengilas

230. (84) The Smashing Pumpkins - Disarm

231. (--) The Twilight Sad - The Wrong Car

232. (--) Ben Howard - Promise

233. (168) Joy Division - Atmosphere

234. (--) The National - Cherry Tree

235. (176) Interpol - Always Malaise (The Man I Am)

236. (170) Muse - Unintended

237. (158) Set Fire To Flames - Fading Lights Are Fading / Reign Rebuilder - Tail Out

238. (198) Regina Spektor - Samson

239. (--) Bon Iver - Flume

240. (--) This Will Destroy You - Communal Blood

241. (--) Elbow - Lippy Kids

242. (180) Biffy Clyro - Pause It And Turn It Up

243. (--) Marble Sounds - My Friend

244. (147) Bloc Party - The Prayer

245. (--) The Notwist - Solitaire

246. (--) Marble Sounds - We Slow

247. (197) The National - Sorrow

248. (122) The Smashing Pumpkins - 1979

249. (--) The Antlers - Epilogue

250. (77) Interpol - Untitled

Bands (31) in de top 100:

Sigur Rós (12)

Jeniferever (11)

Editors (9)

The National (8)

Silver Mt Zion (7)

Radiohead (5)

The Antlers (4)

65daysofstatic (3)

Arcade Fire (3)

Biffy Clyro (3)

Coldplay (3)

Silversun Pickups (3)

Interpol (3)

This Will Destroy You (3)

Dry The River (2)

Godspeed You Black Emperor (2)

Motek (2)

Muse (2)

Olafur Arnalds (2)

Yndi Halda (2)

Air Traffic (1)

Athlete (1)

The Cure (1)

Explosions In The Sky (1)

Foo Fighters (1)

Jeff Buckley (1)

Jonsi (1)

Mumford & Sons (1)

Nils Frahm (1)

Something Corporate (1)

White Lies (1)

Bands (59) in de hele lijst:

Jeniferever (22)

Sigur Rós (18)

The National (16)

Editors (15)

Radiohead (13)

Arcade Fire (12)

Muse (11)

Silver Mt Zion (10)

The Antlers (8)

This Will Destroy You (7)

Explosions In The Sky (7)

Interpol (6)

Silversun Pickups (6)

Jeff Buckley (5)

Coldplay (4)

65daysofstatic (4)

Bon Iver (4)

Jónsi (4)

Motek (4)

Godspeed You Black Emperor (3)

Marble Sounds (3)

Mumford & Sons (3)

Nils Frahm (3)

Olafur Arnalds (3)

Yndi Halda (3)

Air Traffic (2)

Ben Howard (2)

The Boxer Rebellion (2)

Dry The River (2)

Elbow (2)

Foo Fighters (2)

Glasvegas (2)

Joy Division (2)

Set Fire To Flames (2)

The Smashing Pumpkins (2)

Smith & Burrows (2)

White Lies (2)

Aereogramme (1)

The Airborne Toxic Event (1)

... And You Will Know Us By The Trail Of Dead (1)

Athlete (1)

The Cinematic Orchestra (1)

The Cure (1)

Exitmusic (1)

Johnny Berlin (1)

Josh T. Pearson (1)

Keane (1)

The Mars Volta (1)

Mogwai (1)

Mono (1)

Noah And The Whale (1)

The Notwist (1)

Pearl Jam (1)

Peter Broderick (1)

Red Sparowes (1)

Regina Spektor (1)

Snow Patrol (1)

Something Corporate (1)

The Twilight Sad (1)

Nieuw in de top 100: 27 nummers

Belgisch: 6 nummers (meer dan ooit tevoren)

Hoogste nieuwe: This Will Destroy You - Burial On The Presidio Banks

Hoogste verdwenen: Radiohead - Creep (plaats 62 in 2011)

Meest populaire albums:

Jeniferever - Spring Tides (8)

The Antlers - Hospice (7)

Jeniferever - Choose A Bright Morning (6)

Editors - An End Has A Start (6)

Arcade Fire - Funeral (6)

Silver Mt Zion - He Has Left Us Alone But Shafts Of Lights Still Sometimes Grace The Corner Of Our Rooms... (6)

The National - High Violet (6)

Radiohead - In Rainbows (6)

Editors - In This Light And On This Evening (6)

Jeniferever - Silesia (6)

Sigur Rós - Takk... (5)

Sigur Rós - ( ) (5)

This Will Destroy You - This Will Destroy You (5)

The National - Boxer (5)

Het hoe en waarom van mijn maagpijn

Dit schrijf ik even zonder na te denken over stijl of mooie woorden. Het is meer een simpele dienstmededeling die stilaan onontkoombaar werd.

Sinds mijn 11-12 jaar heb ik af en toe last van mijn maag. Niet zomaar een zwakke maag of een maag die niet tegen drank kan. Zelf kan ik jammer genoeg ook niet benoemen wat ik heb. De dokter helaas ook niet.

Het gaat volgens een vast stramien: Maarten doet zich tegoed aan een maaltijd, meestal iets vettigs (denk frieten of pannenkoeken) waar hij veel van eet. Vervolgens gaat hij binnen 1 à 2 uur iets actief doen, iets waarbij hij recht moet staan of moet wandelen is al genoeg. Zolang hij maar niet kan gaan zitten/liggen. Na een half uur voelt het alsof zijn maag totaal geblokkeerd zit. En geloof mij, dat is absoluut geen aangenaam gevoel. Hoe langer hij dit volhoudt, hoe erger het wordt. Normaal gezien is hij zo slim om dan naar huis te gaan en opnieuw een leuke avond ziet verdwijnen als sneeuw voor de zon. Die enkele keer dat hij doorzette werd hij nog zieker en moest hij uiteindelijk overgeven.

Toen ik ermee naar de dokter ging, verklaarde ze dat door een waarschijnlijk te lage bloeddruk, maar ze vond het niet echt een dringend probleem denk ik, dus zei ze maar dat ik gewoon elke keer moest rusten, alsof er niks fundamenteel mis was. Sindsdien is het probleem enkel nog erger geworden, nu kan ik soms zelfs meer dan een uur lang na een gewone maaltijd, zonder vet, nog altijd niets doen zonder ziek te worden. Daarom wordt het eens tijd om iedereen op de hoogte te stellen zodat niemand vreemd opkijkt als ik een immens lange pauze nodig heb.

Want het is enorm moeilijk uit te leggen wat voor "aandoening" je hebt, als je er geen naam op kan plakken, en aangezien blijkbaar niemand ooit van dit probleem heeft gehoord, is er absoluut geen herkenning en zijn er veel mensen die niet inzien (en daarom geen rekening houden met) hoe lastig mijn probleem vaak is. Er is soms zelfs ongeloof, alsof ik iets verzin.

Is er dan geen oplossing, kan ik mezelf dan niet aanpassen aan mijn eigen beperkingen? Ja, er is een oplossing. Niets eten. Of af en toe een klein snackje, vetvrij uiteraard. Eén dag kan ik dat volhouden, 't is dan ook mijn vaste tactiek op festivals (wat ook een keer is foutgelopen met flauwvallen tot gevolg), maar als je, zoals nu bij de schachtenverkoop en de doop, een hele week paraat moet staan, dan moét ik passen. Helaas heb ik dat te laat ingezien en heb ik me eerst alsnog ingeschreven. Al wil ik dat ook niet als enige excuus inroepen, het plezier was er voor mij al van bij het begin af, maar dat is dan weer een andere kwestie...

Ik heb er mijn buik vol van (no pun intended), en ben zo het laatste half jaar al minstens een keer of tien terug moeten vertrekken, waarvan 3 keer de voorbije 2 weken, en heb zo al heel wat gemist. Hopelijk verklaart dit een en ander.

Friday Nightmares

- Logh

Als aanhangwagen door de stad

anderen via flauwe wegen in de driver's seat beland

de eenzaamheid weegt, daar alleen in een massa

niet enkel mensen groeien

ook hun beperkingen dijen uit

als ziel van het wezen

de schaarste van de kunde

opgevangen normaliter door de aanpassing

het noodzakelijke leren leven

hier leg ik mij niet bij neer

ik word gelukkig van wat ik wil

door zijn eigen schaarste uit de markt geprijsd

gelukkig opgevangen door zijn schaarse links

maar vandaag niet

het was tweemaal te vroeg

vort, vooruit, trek je eigen kar hier nu maar uit

en met de laatste moed der wanhoop

zocht ik naar een toevluchtsoord

helaas, het was nu eenmaal te laat

een bloedmooie nacht, een bloedmooie melodie

een tirade tegen zichzelf, tegen eigen schap

alsof schrijven in andermans naam als niet genoeg is

de redding is nabij, maar de nood was niet het hoogst

twee meisjes extreem-links

ik lees hun plots berichtje

ik luister, ogen dicht

ik droom weer van hun hoop

Hoe Bert echt was.

 

Bert was een erg gedreven jongen. Erg talentvol ook. En hij had een hekel aan hoe andere mensen hun talenten zomaar konden vergooien, niet beseffend tot wat ze in staat zijn. Mensen die doelloos ronddwalen om 5 uur 's nachts bijvoorbeeld, na de overconsumptie van allerlei alcoholische rommel dat zelfs de meest verdienstelijke mens omvormt tot dwaze gek. Een achterlijke die enkele uren slaap later niet eens meer kan herinneren of hij zich wel of niet geamuseerd heeft. Wat een leven.

Hij was gepassioneerd in alles wat hij deed, zelfs al was het niet helemaal naar zijn zin. Bert gooide zijn alles in elke strijd waarin hij verwikkeld geraakte, hoe banaal of onbeduidend ook, maar hij had één groot probleem. Hij slaagde er nooit in om zijn talent om te zetten in geluk. Laten we dat even verduidelijk aan de hand van een flauwe wetenschappelijke uitleg die de genuanceerde uitleg in zijn context geweld aandoet: als Bert zijn talent gebruikte om bijvoorbeeld een lied te schrijven, creëerde hij een opeenvolging van noten die samen een kunstwerk vormden. Dat meesterwerkje omzetten naar iets concreets was hem nog nooit gelukt. Hij zou bandleden moeten vinden om zijn partituur te oefenen en op te nemen, maar hij had de communicatieve vaardigheden, noch de middelen ervoor om die zoektocht nog maar te initiëren. En zelfs al zou dat lukken, hij zou zijn cd nooit te midden van andere, zij het veel minder sterke, cd's kunnen leggen en verdedigen. Concurrentie was aan hem niet besteed. Marketingpraatjes al helemaal niet. Leugens hebben geen bestaansrecht.

Bert wilde graag enkele vrienden hebben met een sterke band, vrienden die hem konden begrijpen. Niemand stond op om die rol te vervullen, omdat Bert nooit een goede eerste indruk naliet en sociale vaardigheden miste om een gesprek op te starten met vreemden. Bert wilde graag iets betekenen in de wereld, zijn geniale werk en ideeën verspreiden, maar hij wist niet hoe hij dat moest doen. En zo liet Bert zijn geluk afhangen van doelen die hij nooit zou bereiken of nog maar benaderen.

Pas je dan aan, zegt de psycholoog, leer leven met je beperkingen. Maar hoe kan iemand leren leven met beperkingen die een ander niet eens begrijpt. Met beperkingen die niemand anders heeft. Hoe kan je aan een ander uitleggen dat je pas binnen een kwartiertje naar de fuif kan vertrekken, omdat je maag nog moet bekomen van een vettige maaltijd drie uur eerder. Hoe leg je uit aan spontane mensen, zij voor wie het moeite noch tijd kost om iets te bedenken om te vertellen, zij die vrienden maken bij de vleet, dat je dat zelf niet kan. Dat je je daarom een aanhangsel voelt, maar er niks kan aan doen. Het onbegrip van mensen voor andere mensen met vreemde beperkingen is stuitend. De vanzelfsprekendheid waarmee zij die succesvol zijn in een concurrentiële samenleving door het leven stappen en anderen, die van bij hun geboorte met fundamentele beperkingen zitten opgezadeld - al hebben zij tien keer meer talent en potentieel -, de schuld geven van hun eigen ongeluk, is ontegensprekelijk inhumaan. Zelfs vrienden verwerven is concurrentieel. Vrienden verworden tot grondstoffen op de markt. Human resources. Hoe kan een neo-liberaal 's nachts de slaap nog vatten.

Zoals Bert zijn er velen. Alleen is Bert onlangs iets ergs overkomen. Bert sprak nooit met anderen, omdat anderen niet met Bert spraken. Anderen dachten dat Bert asociaal was, niet van anderen moest weten, maar Bert kon zich gewoon moeilijk uiten. De spontane mens nam voorbarige conclusies en gooide het concept 'Bert als potentiele vriend' zonder remorse in de vuilbak.

Bert geraakte betrokken in een tragische instorting van een universiteitsgebouw na een gaslek, die tot een ontploffing had geleid. Hij zat ingesloten achter het puin met twee medestudenten, twee van die 'anderen'. En die anderen waren er in geslaagd om voor de nakende tweede ontploffing een vluchtroute te vinden, klauterend van steen naar steen. Bert was echter kleiner dan de twee anderen. En Bert had naar aanleiding van zijn maagproblemen ook een zwak gestel. Hij kwam ook zelden buiten om te sporten, want dat durfde hij niet meer, Bert was anders.

Hij kon de twee 'anderen' niet volgen. De twee anderen dachten dat hij niet wílde volgen, dat hij wilde sterven. Ze lieten hem achter. Hij stierf.

If I ruled the world

Dit opiniestuk schreef ik naar aanleiding van de wedstrijd “If I ruled the world” van het maandelijkse magazine MO*. De opdracht was op een creatieve manier met 4000 tekens (inclusief spaties!) te vertellen wat ik zou doen als ik de heerser van de wereld was. Deze wedstrijd loopt binnenkort af, het resultaat wordt in november bekend gemaakt. In ieder geval, fingers crossed en amusez-vous!

Wat zou de aarde een fijne woonplaats zijn, mocht ik álle mensen van onze planeet mogen leiden. Op mijn eerste beleidsdag voer ik meteen een grote stijging van de rozenteelt door en ken ik enorme subsidies voor dansopleidingen toe. Tevens komen er maatregelen om het beroep dokter, vooral dat van de radioloog en podoloog, aantrekkelijker te maken. Even later volgt deel twee van de grote wereldverbetering: iedereen zal verplicht zijn zich huppelend door het leven te begeven, in plaats van het gebruikelijke doorworstelen, en het saaie stilstaan wordt ingewisseld voor doorleefde danspasjes. Het maakt niet uit hoe ridicuul of ritmisch erbarmelijk, als de vreugde er maar van afspat. Om het geheel wat af te kruiden, worden dagelijks enkele vrijwilligers aangeduid die rozenblaadjes rondstrooien, kwestie van de wereld nog wat mooier te maken.

Nee, even serieus. Het is eigenlijk een paradoxale kwestie, want met zo’n gigantische macht valt er maar één ding te doen, namelijk deze macht terug uitdelen, en wel evenredig verdeeld onder élk van de zeven miljard mensen. Een eigen visie doordrukken is crimineel en dictatoriaal, punt. Er staat dus maar één topic op de agenda: een hervorming van de democratie. En daar is nog heel wat werk aan.

Ons huidige systeem dateert nog van de 19^de eeuw en staat ver van de werkelijkheid af. Allereerst heeft onze geglobaliseerde wereld nood aan een globale democratie, ofte een wereldregering. Tegelijk zorgen verschillende factoren ervoor dat verkozenen en kiezers uiteen zijn gegroeid. Uiteindelijk is het leven op quasi alle terreinen veel ingewikkelder geworden, wat meer invloed heeft op de politieke problematiek dan je zou verwachten.

De particratie wordt om die redenen onder mijn hoede afgeschaft. Om toch zo weinig mogelijk standpunten aan de onderhandelingstafel te krijgen (om niet-efficiënte vergaderingen te vermijden) verkiezen kleinschalige wijkraden een vertegenwoordiger naar een hoger congres met een goedgekeurde resolutie in de hand, waarna er getracht wordt alle resoluties te doen convergeren tot een nieuw akkoord. Dit herhaalt zich tot op het hoogste bevoegde niveau. Op die manier beslist iédereen mee over nationale of internationale kwesties, in plaats van de dictatuur van de meerderheid waarbij aanhangers van niet-regeringspartijen hun mening amper of niet vertegenwoordigd zien. Met dit model heeft elke burger uit in de ganse wereld evenveel te vertellen over bijvoorbeeld de richting die de wereldeconomie uit moet.

"Maar wacht eens even!" hoor ik u denken. "Wat weet de gewone burger nu van economische, maatschappelijke of juridische materie? Worden zij niet beter bestuurd door kenners?" Gedeeltelijk waar, maar een democratie valt of staat met informeren en betrekken van de bevolking. Om aan dit probleem tegemoet te komen, zal een regering enkel bestaan uit (slechts uitvoerende) experts, die diverse voorstellen formuleren aan de bevolking. Men gaat vervolgens vanaf het laagste politieke niveau in discussie, in aanwezigheid van een andere expert ter duiding, tot men het uiteindelijk eens raakt en een resolutie opmaakt voor een hogere instantie. Een raad of parlement kan, bij brede meerderheid, trouwens altijd een volmacht verlenen aan een minister bij acute problemen.

Uiteindelijk is het hoogste orgaan van dit systeem het wereldparlement met zijn wereldregering, welke voornamelijk economische beslissingen zullen nemen. Het is namelijk onmogelijk om in alle vrijheid te kiezen voor een eigen economisch systeem, wanneer het spook van de concurrentiekracht ten opzichte van andere regio's opdoemt. De kapitalistische race naar de bodem en multinationale ondernemingen die landen tegen mekaar kan uitspelen, worden zo vermoedelijk verleden tijd.

Met deze, laten we het sociocratie noemen, hoeven we hopelijk geen bizarre subsidies meer te geven en regels op te leggen. Als men zijn eigen maatschappij werkelijk in handen kan nemen, is de mens hopelijk zó bevrijd, dat hij spontaan al dansend rozenblaadjes rondstrooit.

Festivalverslag: Pukkelpop 2012

18 augustus werd de gelukkigste dag van mijn leven. Niet per se de dag die me het meest gelukkig maakte, maar simpelweg een dag met de meeste “chance”. Het feit dat ik vorig jaar de pukkelpopramp had meegemaakt, was bijvoorbeeld de enige reden dat ik voor deze editie aan een zaterdagticket was geraakt. En de hitte die ook ’s morgens al woedde, zorgde ervoor dat ik een uur vroeger opstond, waardoor ik net op tijd las dat ik een uur vroeger moest opstaan. Mijn festivaldag begon al om 11.30 aan de mainstage…

Balthazar (11.30, Main Stage) ***

Deze Belgische band, die twee jaar geleden nog de Wablief?! afsloot, mocht het hoofdpodium op de laatste dag openen. Ze waren niet onder de indruk van die omstandigheden en speelden een redelijk atypische set, waarbij mij enkel ‘Fifteen Floors’ bekend in de oren klonk. Enkele nieuwe nummers en niet-singles zorgen voor een sfeervol begin van de dag, toen nog in de schaduw.

Dry The River (12.00, Marquee)**** ^1/2

Maar ik zat al met mijn gedachten bij een van mijn meest geanticipeerde optredens van de dag. Dry The River krijgt redelijk wat aandacht in Groot-Brittannië, in België braken ze, nochtans in het spoor van Mumford & Sons of Fleet Foxes nog niet echt door. Hun optreden viel daardoor heel kort uit en miste de tijd om naar hun climax (‘Lion’s Den’, het op één na beste nummer van de dag) te groeien, maar misschien ging de tijd net zo snel vooruit door hun eigen verdienste. Via onder andere ‘Demons’ en ‘Bible Belt’, enkele rustige nummers, gingen ze naar hét intense en zeer vroege hoogtepunt van de dag: ‘No Rest’. Deze korte, gevarieerde set doet veel goeds verhopen voor hun toekomst.

The Joy Formidable (12.35, Main Stage)****

De Morgen noemde hen in hun recensie een goed alternatief voor Muse, die de foute dubsteprichting zouden aanhangen. Zo ver zou ik nog niet durven gaan, en ze zijn ook niet helemaal vergelijkbaar, maar hun rotsvaste shoegaze sloeg bij een groot deel van het kleine publiek wel degelijk aan. Het hoofdpodium was misschien net iets te groot voor hen, met hun relatief grote hit en afsluiter ‘Whirring’ echter vuurden ze een enorme hoeveelheid energie de wei op, die de volle 7 minuten bleef doorrazen. Andere hoogtepunten waren ‘Love Is The Everchanging Spectrum Of A Lie’ en ‘Austere’, en het grote geluk bekend volk tegen te komen, waardoor ik voor de rest van de dag gegarandeerd goed gezelschap had.

Man Without Country (13.15, Castello)***

Net 13 uur gepasseerd en al twee straffe gigs gezien, dat kan enkel op pukkelpop. Het werd tijd voor een vrijblijvende ontdekking in het nieuwe podium ‘Castello’, wat eigenlijk gewoon een vertaalde, verplaatste en gelukkig ook vergrootte chateau was. De dansbare muziek van de moeilijk te beschrijven band maakte de honderd toeschouwers zeer enthousiast. Er was, ondanks de opkomst, dus wel degelijk sfeer en tegelijk ook veel ruimte om te dansen. Een interessante afwisseling.

The Cribs (13.55, Main Stage)** ^1/2

Door hun twee sterke singles ‘Men’s Needs’ en ‘Cheat On Me’ waren The Cribs op mijn schema beland. Komende van de andere kant van het terrein miste ik misschien dat laatste nummer, maar het gehele concert was geen hoogvlieger. Ergens gezeten vlakbij het podium genoot ik toch van de grungy indie rock en een welgekomen zitpauze in de ondertussen brandende zon. Mijn binnengesmokkelde wafel smaakte – zonder zwans – als een gebakken wafel. Na ‘Men’s Needs’ vertrok ik met hoge verwachtingen naar Daughter.

Daughter (14.40, Club)****

Die verwachtingen werden grotendeels ingelost. Daughter, vooral bekend als een van de lievelingetjes van het stubru-programma Duyster, gaf een bloedmooi optreden. De nummers werden aaneengepraat door de erg verlegen – “this song is about ehm, death” - en daardoor vertederende frontvrouw, die niet wist wat haar overkwam toen ze het opgekomen publiek zag (dat de club de koelste tent was, was wellicht de grootste oorzaak). Met ‘Candles’ en vooral ‘if you’re in love then you’re the lucky one…’ scheurde ze onze harten aan flarden.

Pulled Apart By Horses (16.40, The Shelter)**** ^1/2

Het contrast kan amper groter zijn dan met Pulled Apart By Horses. Deze punk band met indie invloeden is de Britse grote broer van Psycho 44, en combineerde een fantastische sfeer met mosh en circle pits, een overgevende frontman (doordat hij zich zo overgaf aan zijn performance) en een oproep tot willekeurige high fives in het publiek. Dat laatste leidde uiteraard ‘High Five, Swan Dive, Nose Dive’ in, wat het laatste deel van één groot hoogtepunt vormde, dat me heel wat nekpijn heeft bezorgd.

The Shins (16.55, Main Stage)***

De ideale achtergrondmuziek voor een twintigtal minuten liggen in de zon en genieten van een verrassend lekkere spie pizza margherita. Best een fijn optreden, maar misschien geen echte festivalband. Geen spijt van de overlapping met Pulled Apart By Horses dus.

Patrick Watson (17.45, Club)**** ^1/2

Eigenlijk stond hier mijn eetpauze gepland, ik kende deze band namelijk niet, maar door een vergetelheid had ik bij dit concert afgesproken met vrienden (en communicatie blijft moeilijk op pukkelpop…). En gelukkig maar! Na een wat aarzelende start, vooral omdat zijn muziek niet echt evident is, greep zijn muziek me meer en meer aan. Zijn humor en kunde om een publiek mee te krijgen, samen met het feit dat er op het podium heel wat te zien valt door een legioen aan instrumenten, waren de kers op de taart. Ik kreeg van zijn show werkelijk een spontaan geluksgevoel. De snoodaard deed me nog even hopen op ‘To Build A Home’, maar nadat hij zijn drie keuzemogelijkheden aan het publiek had voorgelegd, bleek het om een van zijn mopjes te gaan.

Als enige mocht hij trouwens een concert geven rond de aangekondigde minuut stilte van 18.10u voor de slachtoffers van verleden jaar. Het ging aan me voorbij dat ik de ramp vanop dezelfde plaats had beleefd, exact 1 jaar voor de minuut stilte. De minuut stilte zelf viel binnen een prachtig nummer over familie en vrienden, gezamenlijk rond één micro gebracht door de band. In het midden van dit nummer braken ze af, en een ongelooflijk indrukwekkende minuut stilte volgde. Zelfs geen kuchje ontsnapte in de Club-tent. Nadien volgde een oorverdovend applaus en even later brak het onderbroken nummer van Patrick Watson helemaal open. De tranen bleven op het nippertje bedwongen.

The Antlers (19.35 , Club)**

In diezelfde Club traden The Antlers even later op. Vooraf een van m’n meest geanticipeerde optredens na mijn verslaving aan hun voorlaatste cd ‘Hospice’. Helaas brachten ze het er maar matig vanaf. Enkel nummers uit hun laatste worp haalde de setlist, uitgezonderd hun nieuwe single ‘Drift Dive’. Bij elk nummer dacht ik: “nu zijn we de intro van mindere nummers voorbij, de greep naar de keel wordt ingezet”, maar helaas, die kwam er niet. Ze maakten een grote vertraagde brei van hun nummers, en zelfs hun fantastische ‘Putting The Dog To Sleep’, voor de gelegenheid wat uitgerokken, sloeg amper aan. Desondanks toch nog sfeervol verlopen, en door de intrinsieke kwaliteit van de band geen verkwist uurtje.

Miike Snow (20.20, Marquee)*****

Toch een klein baalgevoel, toen ik 5 minuten na de start pas bij Miike Snow arriveerde. Die had een feest ingezet wat ik nog maar zelden beleefd had. Van begin tot einde projecteerde hij zijn onuitputtelijke energie op het publiek, terwijl een lichtshow bij zonsondergang het feest vervolmaakte. Luisterend naar zijn muziek op plaat vormt het een uitdaging onbeweeglijk te blijven, maar live is zijn muziek een bom. Het was misschien wel het einde van de dag, maar de vermoeidheid en de pijn maakten plaats voor continu gedans. ‘Animal’, ‘Sylvia’, ‘Paddling Out’, ‘Burial’,… het kleine publiek (de aanwezigen bij The Black Keys hadden ongelijk!) dat was opgekomen, ging volledig uit zijn dak voor deze hits, maar evengoed voor zijn onbekendere nummers. Wauw.

Foo Fighters (22.25, Main Stage)*****

Even nog kreeg ik een benauwd gevoel, toen het kletteren van vertrappeld wordend afval op de grond, pratende mensen en andere bijgeluiden, gecombineerd met de gevallen duisternis, me even deden terugdenken aan het drama van het jaar ervoor. Snel gerustgesteld door de open hemel begaf ik me op goed geluk naar het hoofdpodium, hopend op een goed plekje en om in de al talrijk opgekomen/gebleven massa vrienden terug te vinden. En ik verzilverde mijn kleine kans.

Vanop een redelijke plaats , die we later konden verbeteren tot een goede plek, zagen we helden Dave Grohl en Taylor Hawkins op het hoofdpodium een indrukwekkend en strak concert geven. Ze hadden vooraf 2.5 uur tijd gekregen, waarvan ze 2 uur vol maakten en waarin ze niet eens DOA, Have It All of – ik was licht ontgoocheld – Let It Die gestopt kregen. Dat had misschien wel gelukt zonder de twee covers en te vaak uitgebreide show-off outro’s, maar goed. Hun verzameling hits is inderdaad zo groot, en de nummers van de laatste plaat moesten lieve ook echt niet onderdoen. Enkele toppers in de reeks van velen: ‘My Hero’, ‘Best of You’, ‘These Days’, waarbij hij zijn verhaal vertelde over de ramp van vorig jaar en dit nummer opdroeg aan de slachtoffers. Na 1.5 uur verlieten ze het podium, waarna alles donker werd en we met nachtkijker op de schermen Hawkins en Grohl zagen, die een spel begonnen met het publiek over het al dan niet geven van een bisronde, en hoeveel nummers die zou bevatten. De typische humor van Foo Fighters zat erin verwerkt, ze kon niet ontbreken. Het werden er uiteindelijk vier, met ‘Everlong’ als de gedroomde afsluiter. De sfeer in het midden van misschien wel 50.000 fans die gezamenlijk genoten van dit optreden is nauwelijks te beschrijven.

Hoe goed het dus was? Wel, ik ben niet eens zo’n grote fan, maar na 2 uur Foo Fighters en 13 uur/12 bands was ik absoluut nog niet verzadigd, ondanks de dorst, de honger en de vermoeidheid. Het was het perfecte einde van de perfecte festivaldag.

Open brief aan Bart De Wever

Beste Barrie

Het oogt wellicht veel te amicaal en informeel, maar dat is nu eenmaal het gevoel dat ik heb bij de gedachte aan jou, Barrie. Ik zie je namelijk zo vaak, dat het lijkt alsof je een echte kennis bent geworden. Wie weet worden we ooit nog wel vrienden. Je humor bevalt me tenminste al en je zegt waar het op staat, dat is eerlijk en daar hou ik wel van.

Ik weet nog hoe onze, ietwat eenzijdige, ontmoeting begon. Het was op een of andere late avond, toen ik trouwe kijker werd van een woestijnvisproductie die je werkelijk op het lijf geschreven was: De Slimste Mens. Niemand twijfelde eraan dat je daar op je plaats was, Barrie, met je geschiedkundige achtergrond. Dan bleek ook nog eens dat je in je vrije tijd de boekskes doorbladerde en al van een badonkadonk had gehoord. Je werd plots allemans vriend, en de gemiddelde partijhoppende en politiek apathische burger stuwde jouw partij vanuit de vergeetput naar de eerste etappe van de Vlaamsche veroveringstocht.

En toegegeven, ook ik was even mee met je nieuwe discours. Hoewel achteraf is gebleken dat jouw maatschappelijke visie mijlenver van de mijne lag, was ik de dag van de jongste federale verkiezingen (je weet wel, diegene waar je als enige overgebleven politieke zwaargewicht de rest verpletterde met een monsterscore van 28%) blij dat er een nieuwe wind waaide door het politieke landschap. Ik geloofde dat er eindelijk een einde kon komen aan jaren van kabbelende politiek, telkens tegengehouden door een belangenconflict hier en een BHV-onderhandeling daar.

De nieuwe politiek, daar stond je voor. Een centrum-rechtse anti-establishmentpartij, die vanuit een soort wantrouwen en vooral vermoeienis naar de politiek keek. Het maatschappelijke geduld was op, het kon zo niet meer verder. Of je nu uit de onderhandelingen bent gestapt of eruit geweerd bent, daar ga ik het nu niet over hebben, (daar wil ik het niet meer over hebben, iets met oude koeien en grachten en zo...), maar als katalysator heb je in ieder geval heel wat voor mekaar gekregen. Evenwel, ik dwaal af.

Waar ik je dus graag over aansprak, Barrie, was jouw alomtegenwoordigheid die mij met deze vertrouwde gevoelens heeft opgescheept. In jouw vorm als katalysator bij de onderhandelingen (ik vereenzelvig je nu even met je partij, ik vermoed dat je daar niets op tegen hebt aangezien je dat zelf ook doet, zie lager) kwam je al vaak genoeg in het nieuws, maar met lokale verkiezingen binnen een tijdspanne van een klein half jaar kwam je pas echt op stoom. De berichtenstroom over jou en de Antwerpse sjerp bijvoorbeeld, doet-ie het of doet-ie het niet? Toegegeven, je kan niet alles blijven combineren. En van het federale voorplan verdwijnen door de zes jaar lange opsluiting in 't Schoon Verdiep was en is een zeer groot risico. We wachten met spanning af hoe dat zal aflopen, mocht je in Antwerpen een geschikte coalitiepartner vinden. Want die verkiezingen verliezen, zit dat er nog echt in?

Niet enkel via de media verpletter je ons met je slanke aanwezigheid, vooral je verkiezingscampagne is me een doorn in het oog Barrie. Naar ik gehoord heb, staat je beeltenis en slogan te blinken in zowat de helft van de Vlaamse gemeenten, verspreid tussen De Panne en Opgrimbie. Toen ik je tegenkwam in de straten van Nijlen was mijn eerste, ietwat cynische reactie: "Tiens, wil Bart De Wever burgemeester van Nijlen worden?" Nee Barrie, wat doe je dat goed, je foto is in megaformaat altijd dicht bij ons. Eén opmerking heb ik wel, strookt dat hele campagnegedoe wel met je anti-establishmenthouding en "de kracht van verandering"?

Want je gebruikt toch eigenlijk geniepige marketingtrucs puur voor electoraal gewin? Een beetje hypocriet dus. Je kan moeilijk zeggen dat campagne voeren in heel Vlaanderen voor lokale verkiezingen echt eerlijk is, wij kunnen in Nijlen namelijk helemaal niet voor jou stemmen. Je kan het verduidelijken met een surrealistische vergelijking: pakweg Martin Schultz zet België vol met borden met zijn hoofd op, om de PS te steunen bij de federale verkiezingen. Foute vergelijking zeg je? Nochtans kom jij, Barrie, van 1 bestuursniveau hoger (het Vlaamse parlement - gemeenteraad) en moei je je in de campagne van plaatsen waar je niet verkiesbaar bent. Schultz komt ook van 1 bestuursniveau hoger (Europarlement - federale verkiezingen) en inderdaad, hij zou komen interfereren in verkiezingen waar hij niets mee te maken heeft. Om nog maar te zwijgen van de vernedering voor de lokale kandidaten, die uit de weg gaan staan voor het stemmenkanon van hun partij, die eigenlijk ook gewoonweg draait rond die ene persoon. Mocht het anders zijn, dan zou je af en toe iemand anders op een affiche zetten, of wie weet zelfs iemand die we wél op de plaatselijke kieslijst zullen terugvinden.

Sta je trouwens ook niet voor democratie? Er moet geluisterd worden naar het Vlaamse volk, zoiets zou toch uit jouw mond kunnen komen, vermoed ik? Het is er al meermaals uitgekomen, in verband met de Vlaamse minderheid in de regering en de N-VA die genegeerd werd in de federale onderhandelingen. Jammer genoeg keer je je kar wanneer het jou goed uitkomt, want zeg nu zelf, tégen Elio Di Rupo stemmen in lokále verkiezingen... Tegenstemmen is sowieso al een beetje flauw, maar lokale verkiezingen dienen om lokale verwezelijkingen te beoordelen, en de uiteindelijk verkiezingsuitslag zal absoluut geen invloed hebben op het federale niveau. Mooie praat van je, maar eerder te klasseren onder fletse toogpraat, en ondertussen een aanfluiting van de democratie op lokaal niveau.

Daarom noem ik je heden ten dage Barrie, meneer De Wever. Ik zou zo graag Bart De Wever zeggen, maar het staat je gewoon niet meer. Jammer, want met zo'n bijnaam is er ook meteen een heel grote hap uit je geloofwaardigheid. Neem eens een voorbeeld aan je collega Jan Peumans. Vandaag, niet geheel toevallig de Vlaamse feestdag, gaf hij een speech waarin hij zijn bewondering uitte voor Wallonië en zich afzette tegen de vooroordelen over luiheid en Walen. Een man die inspireert en niet te beroerd is om de waarheid te vertellen. Een man die jij wil zijn dus. Ik hou je niet tegen.

Met vriendelijke groeten

Maarten