De Tour: vier dagen Gilbert

Een beetje sport. Nuja, "een beetje sport", we spreken uiteraard over één van de grootste sportmanifestaties van het jaar. Iedereen in België is wel ergens op de hoogte van de ontwikkelingen, zelfs zij die overtuigd sporthater zijn (zij stemmen dan af en toe af op de tour 'voor de landschappen'). We zijn dan ook een wielergek land.

En dat veranderde niet meteen door de voorspelde overwinningen van Gilbert: iedereen wist dat hij moest kijken, want iedereen wist dat hij ging winnen. Als Gilbert, een toprenner met een eerder bescheiden karakter, zo'n voorspellingen durfde geven over zichzelf, moest hij toch wel gelijk hebben. En ja hoor, hij pakte overtuigend de eerste bloemen mee, en graaide, uitgezonderd de witte trui, alle truien mee. Wie hield hem van winst op de Mur de Bretagne?

De tweede rit dan, een ploegentijdrit. Op zich ben ik absoluut tegen deze discipline, vanuit de gedachte dat het enorm zonde is, mocht een renner de tour verliezen omdat zijn ploeg iets minder is. De wielersport is en blijft een individuele sport, en de sterkste renner moet uiteindelijk overwinnen, punt. Maar kom, het was een korte proef tegen de tijd, en het blijft natuurlijk een mooi spektakel.

Garmin won, we verwachtten niets anders van een GPS-fabrikant. De alliantie van de predictorfabrikant en het Belgische gokbedrijf deden het - geheel volgens de verwachtingen - iets minder (kom kom, wie geloofde er nu werkelijk in een top-3?), maar kon dan ook weer beter. "Te traag gestart" was het excuus. Gemeenschappelijk falen, heet dat ongesluierd. Bon, Hushovd kon gaan pronken met het geel, en wie kan er niet leven met die immer sympathieke Noorse bonk bovenaan?

Rit 3 was er eentje zonder veel geschiedenis. De tussenspurt zorgde voor enige animo, waarbij Cavendish uiteraard opnieuw moest kunnen tonen dat hij en hij alleen zijn zin mag krijgen. Het kopje gebruiken heeft bij HTC toch een serieus andere betekenis gekregen... Achteraf bleek dat hij het opnieuw deed in de massaspurt aan de aankomst, die sowieso al levensgevaarlijk is. Wat houdt de wielercommentatoren nog tegen om hem definitief uit te spuwen als mens?

Meer aandacht krijgt hij niet, want het moment van de rit was uiteraard de geste die Tyler Farrar deed na zijn overwinning: de dubbele v, die een w vormt bij het correct bijeenplaatsen, zorgde ervoor dat we Wouter Weylandt nog niet meteen vergeten. Proficiat en bedankt Farrar!

De rit van gisteren (5 juli) was dus de vooraf vermelde rit naar Mur de Bretagne. Er liepen al onheilspellende berichten binnen tijdens de rit, de laatste 500 meter waren misschien wel te vlak voor Gilbert.
Het ego van de geblondeerde waal stuitte in Bretagne op zijn limiet. Hij moest zijn ploegmaat Vanendert aanmanen trager te rijden, en uiteindelijk kon hij geen enkele poging wagen om 'zijn' zege veilig te stellen. Géén zege dus. Van den Broeck deed wél een poging, maar werd gepareerd door... Gilbert.

Zijn overmoedige uitspraken stoorden weinig Belgen, zolang hij ze ook kon blijven waarmaken. Dat er eens een einde aan zijn zegereeks ging komen, stond vast. Jammer genoeg stopte die eerder dan zijn grote uitspraken, en ook na de rit had hij beter zijn mond gehouden. Even zwijgen, Gilbert!

Tot slot: voor het geel is alles uiteraard nog te spelen na 4 dagen, maar Contador kreeg een knauw van 1.38 op Frank Schleck, 1.30 op Andy en 1.41 op Evans. Hij komt dan ook nog eens uit een loodzware giro, en heeft maar 1 tijdrit om zijn hardrijderscapaciteiten te etaleren. Mijn favoriet is - net zoals voor de start trouwens - nog steeds Frank Schleck. Als enige?